نقد و بررسی بازی Mega Man 11
مجموعه بازی‌های Mega Man مدت زیادی است که در جهان به شهرت رسیده‌اند و هر گیمری در هر کشوری که باشد، حتما نام او را شنیده یا حداقل یکی از نسخه‌های آن را در گذشته بازی کرده است. نزدیک به یک دهه است که خبری از نسخه جدیدی از سری اصلی این مجموعه بازی‌های پرطرفدار نیست. حتی آخرین نسخه‌های آن که قریب به 10 سال پیش منتشر شده‌اند هم آنطور که باید، از سبک و سیاق کلاسیک و محبوب این سری پیروی نکرده‌اند و نتوانستند از پس انتظارات طرفداران قدیمی مجموعه بر بیایند. از همین رو کپکام به فکر یک حرکت اساسی افتاد و بازی Mega Man 11 که جدیدترین نسخه شماره‌دار و اصلی مجموعه است را رونمایی و منتشر کرد. نسخه‌ای که طبق فرمول کلاسیک سری شکل گرفته و بهترین فرصت ممکن برای تجدید دیدار طرفداران قدیمی‌اش با روبات قهرمان موردعلاقه‌شان، یعنی مگامن است. در ادامه مطلب با ما در بازی‌مگ همراه باشید تا نگاهی داشته باشیم به بازی Mega Man 11، ساخته جدید کمپانی کپکام.
مکانیزم دابل گیر به قدری توانمند است که آن بلاک‌من کوچک و بامزه را به همچین هیولایی تبدیل می‌کند.
همانطور که متوجه شده‌اید یا شاید خودتان احساس کرده باشید، مجموعه Mega Man در آخرین نسخه‌های مجموعه‌اش، دچار تغییر و تحولات بسیاری شده بود که زیاد به مزاج طرفداران خوش نمی‌آمد. از جایگزین کردن مدلسازی‌های سه بعدی به جای مدل‌های دوبعدی و کلاسیک مجموعه گرفته، تا تغییرات اساسی در گیم پلی بازی که فاصله زیادی با گیم پلی مطلوب طرفداران در گذشته گرفته بود. از همین جهت، بهترین روش برای زنده کردن یاد مگامن در دل طرفداران قدیمی و همچنین از همه مهم‌تر، پیدا کردن طرفداران جدید، این بود که با مراجعه به ریشه‌های مجموعه و بهره گرفتن از سبک و سیاق کلاسیک و ارجینال آن، یک تجربه آشنا، اما جدید و امروزی را ارائه دهند. اینگونه بازی Mega Man 11 به وجود آمد. عنوانی که از داستان، گیم پلی و سبک و سیاق بازی‌های قدیمی مجموعه‌اش بهره می‌برد و از طرفی هم در ظاهر، سعی می‌کند خودش را به رقبای هم سبک امروزی‌اش برساند. در نتیجه، بازی Mega Man 11 به بهترین تجربه ممکن از مجموعه، در سال‌های اخیر تبدیل می‌شود. به طوری که حتی می‌توان آن را بهترین بازی ساخته شده در کل سری دانست. زیرا هم تمام نقاط قوت و ویژگی‌های موردعلاقه طرفداران را که در گذشته داشت، در خود جای داده است و هم با افزودن ویژگی‌های جدیدی که در گیم پلی و گرافیک آن جای گرفته‌اند، تجربه‌ای جدید را به ارمغان می‌آورد. کپکام موفق شده با ساخت عنوانی نظیر Mega Man 11، این مجموعه پرطرفدارش را به تکامل برساند. نه اینکه صرفا آن را از ریشه‌هایش دور کند و به سراغ ساخت عنوانی اکشن با مدلسازی‌های سه بعدی و گرافیک آن چنانی برود که هیچ یک از طرفداران مگامن، علاقه‌ای به تجربه‌اش ندارند. درست همانند سرنوشتی که برای سری بازی‌های محبوب سونیک رقم زده شد.
استیج‌های مختلف بازی، هم از نظر ظاهر و هم از نظر موانعی که پیش روی مگامن قرار می‌دهند، دارای طراحی منحصر به فرد خود به همراه گرافیک هنری مثال زدنی بازی هستند.
داستان بازی Mega Man 11، طبق عادت قدیمی مجموعه، در ارتباط با رقابت‌های مهندسی و ساخت روبات بین دکتر وایت و دکتر وایلی نوشته شده است. در ابتدای بازی با فلش بکی به گذشته – که در قالب خواب دیدن‌های دکتر وایلی به نمایش در می‌آید – طرد شدن دکتر وایلی را توسط دیگر همکارانش مشاهده می‌کنیم که درحال ابراز مخالفت خود با اختراع جدید دکتر وایلی‌اند. دکتر وایلی، مکانیزمی جدید به نام دابل گیر (Double Gear) را اختراع کرده است که با اضافه شدن به روبات‌ها، قدرت آن‌ها را چند برابر می‌کند و معتقد است که با افزایش قدرت روبات‌ها، می‌توان کارایی بیشتری از آن‌ها دریافت کرد. اما دیگر همکارانش از جمله دکتر وایت، مخالفت خود را با این ایده اعلام می‌کنند و آن را کاری بسیار خطرناک می‌دانند. سپس دکتر وایلی که از سوی همکارانش با مخالفت مواجه شده، آن‌ها را ترک می‌کند و حالا پس از سال‌ها فکر انتقام به سرش زده است. در کات سین ابتدایی بازی مشاهده می‌کنیم که دکتر وایلی وارد آزمایشگاه دکتر وایت می‌شود و پس از دزدیدن تعداد زیادی از روبات‌هایش آنجا را ترک می‌کند. او قصد دارد با افزودن مکانیزم دابل گیر به این روبات‌ها، توانایی آن‌ها را افزایش دهد و در نتیجه، موجب قدرتمندتر شدن خودش شود. حالا مگامن وظیفه دارد به عنوان تنها یار باقی مانده برای دکتر وایت، به سراغ روبات‌های به سرقت رفته توسط دکتر وایلی که اکنون به سلاح‌های خطرناکی تبدیل شده‌اند، برود و با نابودی آن‌ها، تهدید ایجاد شده از سوی دکتر وایلی را از بین ببرد. شاید داستان، کم‌اهمیت‌ترین رکن سری بازی‌های Mega Man قلمداد شود. از همین رو داستان بازی Mega Man 11 با روایت ساده و بی‌شیله پیله‌اش، حداقل‌ترین نیازهای بازی به یک داستان و دشمن‌تراشی برای مگامن را برآورده می‌کند.
بازی Mega Man 11 درست همانند نسخه‌های پیشینش، بسیار چالش برانگیز است.
مکانیزم دابل گیر، علاوه بر اینکه مرکز محوریت داستان بازی Mega Man 11 تشکیل می‌دهد، موجب تغییرات مهمی هم در گیم پلی آن شده است. البته نه تغییرات اساسی‌ای که سبب فاصله گرفتن بازی از ریشه‌های ارجینالش شود؛ بلکه قابلیت‌های اضافه‌ای که می‌توانید در کنار ویژگی‌های همیشگی گیم پلی در نسخه‌های قبلی، از آن‌ها در مواقع ضروری و دشوار بازی استفاده کنید. افزایش سرعت مگامن که با آهسته کردن محیط اطراف نمایش داده می‌شود، به همراه پاورآپ شدن توانایی‌های مگامن، دو ویژگی اصلی مکانیزم دابل گیر هستند که در طول مراحل بازی، به ویژه حین مبارزه با باس‌های بسیار سختش، حسابی به کار می‌آیند و نمی‌توانید از استفاده از آن‌ها صرف نظر کنید. دکتر وایلی، هشت روبات از آزمایشگاه دکتر وایت به سرقت برد و در نتیجه، هشت هدف مختلف برای نابودی، پیش روی مگامن قرار گرفته‌اند. هر یک از این هشت روبات، استیج منحصر به فرد خود به همراه یاران و مینی‌باس‌های مخصوص به خود را دارند که از همان ابتدای بازی می‌توانید آزادانه از میان آن‌ها، یکی را انتخاب کنید و به پایان برسانید. همچنین دیگر نقطه قوت بازی در تنوع مراحلش، به باس پایان مرحله که همان روبات آپگرید شده دزدیده شده توسط دکتر وایلی است، اختصاص دارد. مگانت پس از نابودی هر یک از آن‌ها، سلاح مخصوصشان را به دست می‌آورد و می‌تواند در طول مراحل بعدی، از آن‌ها استفاده کند. تکامل برخی از دشمنان با سلاح‌های جدید شما، به شکلی است که ترجیح می‌دهید یکی پس از دیگری، استیج‌ها را به پایان برسانید تا سرحد استفاده مفید را از سلاح‌های به دست آمده ببرید.
نظرات