نقد و بررسی فیلم Ready Player One
فیلم جدید کارگردان باسابقه و جریان‌ساز دنیای سینمایی هالیوود، از خیلی از بلاک باسترهای پرهزینه امروزی بهتر است و چند مورد از خیره‌کننده‌ترین سکانس‌های علمی تخیلی عمرتان را در خود جای داده است. اسپیلبرگ با فیلم Ready Player One سطح جدیدی از بلاک باسترهای سینمایی را به وجود آورده است که مورد علاقه تمامی نردهای دو آتشه‌ای است که با کاراکترها و بازی‌های موردعلاقه خود در طول فیلم ملاقات می‌کنند. در ادامه مطلب با بازی‌مگ همراه باشید تا به نقد و بررسی ساخته جدید استیون اسپیلبرگ یعنی فیلم Ready Player One بپردازیم.
اسپیلبرگ با تولید این فیلم ثابت کرد که بعد از گذشت اینهمه سال و تولید فیلم‌های معتبر، هنوز هم می‌تواند بلاک باسترهای علمی تخیلی پرزرق و برقی بسازد که از تماشای آن‌ها لذت می‌بریم.
فیلم Ready Player One با اینکه دنیای سایبرپانکی‌اش در سال‌های بسیار دور آینده واقع می‌شود و ماجرای سایه انداختن تکنولوژی‌های واقعیت مجازی برروی زندگی انسان‌ها در سرتاسر جهان را به تصویر می‌کشد، روایت بسیار واقع‌گرایانه‌ای دار که حتی طرفداران فیلم‌های درامی که زیاد از علمی تخیلی‌های پرزرق و برق خوششان نمی‌آید، حسابی از سکانس‌های پرجزییات و صدالبته پرهزینه فیلم لذت می‌برند. وید واتس، پروتاگونیست اصلی داستان است که با لقب پارزیوال در یک بازی آنلاین واقعیت مجازی به نام OASIS امورات خود را می‌گذراند. در کودکی پدر و مادرش را از دست داده و حالا با خاله‌اش در حومه یک شهر سایبرپانکی پیشرفته و در میان زاغه‌نشین‌ها زندگی می‌کند. جیمز هالیدی، خالق بزرگ بازی OASIS است که پیش از مرگ خود یک مسالقه بزرگ در این بازی را به جریان انداخت که تمام پلیرهای آن در سرتاسر جهان را درگیر تلاش برای برنده شدن کرد. یک مسابقه بزرگ و سه مرحله‌ای که در طول آن سه کلید مختلف را به دست خواهید آورد و ایستراگ بازی OASIS که جایزه‌اش مالکیت تمام این بازی است را برنده می‌شوید. در این میان شرکتی به نام IOI مانع موفقیت‌های پارزیوال و دوستانش می‌شود و می‌خواهد خود برنده جایزه نهایی مسابقه شود. از همین رو بخش قابل توجهی از فیلم را شاهد تلاش‌های پارزیوال و هم‌گروهی‌هایش برای سر درآوردن از رازهای سه مرحله مسابقه بزرگ هالیدی هستیم که با روند بسیار جذابی تکه‌های مختلف این پازل بزرگ را کنار هم می‌گذارد و کم کم به نبرد نهایی بازی نزدیک می‌شود.
شیمی شکل گرفته بین دو کاراکتر پارزیوال و آرتمیس، کم کم عمیق‌تر می‌شود و یکی از رازهای مهم فیلم را هم به خود اختصاص می‌دهد.
اسپیلبرگ تاحد زیادی می‌خواهد فیلم خود را عمیق و جریان‌ساز جلوه دهد. اما باید روراست باشیم که جهان سایبرپانکی و پرزرق و برق فیلم Ready Player One به هیچوجه به مفاهیم عجین شده با جهان فیلمی نظیر Blade Runner 2049 حتی نزدیک هم نیست. فیلمی مانند بلید رانر حتی در قالبت تصاویر بسیار جزئی‌اش که از جهان فیلم به نمایش می‌گذاشت، حرفهای زیادی برای گفتن داشت و مانند فیلم قبلی‌اش حسابی در خلق یک جهان سایبرپانکی عمیق و غنی از نظر مفهومی، موفق عمل کرد. اما اسپیلبرگ تنها به اشاره سطحی به برخی از موارد مانند فاصله گرفتن انسان‌ها از دنیای واقعی و دل بستنشان به جهان مجازی و بازی‌ای مانند OASIS که زندگی تمام انسان‌ها را تحت‌تاثیر قرار داده است، بسنده می‌کند و پای خود را فراتر نمی‌گذارد. اما در عوض با ورود به دنیای پر از جزییات نردها و خوره‌های گیم و سینما، آنچنان در دل این دسته از طرفداران می‌نشیند که باید آن را یکی از جذاب‌ترین علمی تخیلی‌های چند وقت اخیر دانست. از طرفی هم کاراکترهایی با کاریزمای فراوان و ظواهر جذاب را یکی یکی وارد ماجا می‌کند و با هر یک از آن‌ها سکانس‌های عجیب و غریبی را رقم می‌زند که نظیرش را تنها می‌توان در فیلم Ready Player One مشاهده کرد. برای مثال تنها فیلم Ready Player One است که یک ارجاع جالب و جذاب به فیلم محبوب و ترسناک The Shining را در خود جای داده است. یا تنها Ready Player One است که در آن مسابقه اتومبیل‌رانی بزرگی را ترتیب می‌دهند که در جریانش هیولاهای بزرگی مثل تی‌رکس و کینگ کونگ سر راه بازیکنان قرار می‌گیرند و هیچ راه عبوری هم از آن‌ها به چشم نمی‌خورد. همین دو سکانسی که درباره‌اش گفتم، از جمله زیباترین لحظات فیلم را رقم می‌زنند که در آن‌ها آشنایی بیشتری با نبوغ استیون اسپیلبرگ در خرق سکانس‌های خیره‌کننده و هیجان‌انگیز علمی تخیلی پیدا می‌کنیم. اغلب تصاویر این فیلم با استفاده از جلوه‌های بسیار پیشرفته بصری طراحی شده‌اند اما اسپیلبرگ در مقام کارگردانی اثر، به هیچوجه استانداردهای کلاسیک سینما را فراموش نمی‌کند و حدود فیلمش را رعایت می‌کند. برای مثال به خوبی بازی با دوربین و موسیقی را در جریان سکانس‌های پرتنش داستان بلد است و با استادی تمام عیار از آن‌ها در خلق سکانس‌های باورپذیر و ملموس علمی تخیلی و فانتزی‌اش بهره می‌برد.
با فیلمی مثل Ready Player One بیشتر قدر واقعیت و زندگی واقعی را می‌شناسیم و البته حسابی از اینکه یک روز ممکن است OASIS را تجربه کنیم، هیجان‌زده می‌شویم!
فیلم Ready Player One بهشت خوره‌های گیم و سینما را به نمایش می‌گذارد. یک بلاک باستر فانتزی و علمی تخیلی که در آن ارجاعات بسیاری وجود دارد به خیلی از بازی‌ها و فیلم‌های محبوبمان و کاراکترهای موردعلاقه‌مان. به طور کلی اسپیلبرگ شاید یک اثر عمیق و مفهومی را خلق نکرده باشد، اما نتیجه زحماتش یک اثر سینمایی خیره‌کننده است که از تک تک سکانس‌هایش می‌تواند اسکرین شات‌های دیدنی و خاصی را ضبط کرد که در یک جهان ساخته شده براساس بازی‌ها و فیلم‌ها خلق شده است. جلوه‌های ویژه، موسیقی‌های متن، بازیگران بااستعداد و صداپیشه‌های حرفهای و از همه مهم‌تر یک فیلمنامه نه چندان عمیق که حدود خودش را به عنوان یک فیلم پاپ‌کورنی و تابستانی رعایت می‌کند، از جمله نقاط قوت فیلم جدید استیون اسپیلبرگ هستند که همه‌مان خاطرات بسیاری با فیلم‌های قبلی‌اش دااربم. فیلم Ready Player One یکی از جذاب‌ترین بلاک باسترهای فانتزی تابستان امسال است که اسم کارگردان باتجربه‌ای مانند اسپیلبرگ در پشت آن، نوید یک فیلم سرگرم‌کننده و خوب را می‌داد و اتفاقا همینطور هم شد.
نظرات