نقد بازی Tom Clancy's Ghost Recon: Willands
هروقت اسمی از Tom Clancy به میان میآد کمی شک میکنم که از نظر استاندارد بازی، قراره با چه گیمی روبرو بشم، ولی کابوس اصلی وقتی اتفاق میافته که نام Ubisoft هم در کنار عنوان خودنمایی میکنه. اونجاست که چشمامو میبندم و با خودم میگم : " خواهش میکنم این یکی رو دیگه خراب نکرده باشند !". البته از حق نگذریم من خودم طرفدار عناوین Splinter Cell و Las Vegas از این شرکت و نویسنده هستم.
به نظر من بازی Tom Clancy’s Ghost Recon Wildlands در بحث اولویت بندی کمی عجیب به نظر میرسد. از طرفی ، یکی از هنرمندانه ترین بازی های سبک جهان باز را که یک کپی دیجیتالی برابر اصل از زیبایی های طبیعت بکر کشور بولیوی (Bolivia) هست را مشاهده میکنم و از طرف دیگر تعامل با این جهان زیبا به طرز عجیبی کلیشه ای و خسته کننده است.
یکی از هنرمندانه ترین بازی های سبک جهان باز که تا حالا تجربه اش کردم
توسعه Wildlands در سال 2012 شروع شد و در کنفرانس E3 2015 اطلاعات تکمیلی مربوط به بازی در اختیار دوست داران قرار گرفت. همچنین یوبیسافت مدعی شد که این بزرگترین پروژه دنیای بازی هست که این شرکت تا به حال روش کار کرده. اونها اعلام کردند که موتور AnvilNext رو برای توسعه و پیاده سازی بازی انتخاب کردند که انحصاراً توسط شرکت Ubisoft Montreal در سال 2007 ساخته شده بود. باید اعتراف کنم که تیم سازنده به کمک این موتور به خوبی توانسته اند به خوبی از پس عظمت بازی با تمام جزئیات از جمله کوه ها ، جنگل ها ، بیایان ها و کویرهای نمک بربیاند. اعضای تیم برای اینکه قادر باشند به بهترین نحو محیط ها را طراحی کنند 2 هفته را در بولیوی گذراندند و تمام مناطق را از نزدیک نقشه برداری کرده و از تیم های معماری این کشور جهت درک سبک معماری اونجا مشاوره گرفتند. حالا اگه موافق باشید بریم سری به بازی بزنیم تا ببینیم نتیجه این چند سال زحمات شبانه روزی به چه مرحله ای رسیده.
داستان کلیشه ای Ghost Recon Wildlands
داستان بازی ما رو به سال 2019 و کشور بولیوی میبره. اوضاع کشور به خاطر دخالت های گروهک قاچاق مواد مخدر به نام سانتا بلانکا (Santa Blanca) به شدت به هم ریخته و دچار بی ثباتی شده. این دخالت ها تا جایی پیش رفته تا بولیوی به یکی از بزرگترین مرکز تولید کوکائین در جهان تبدیل شده. نگرانی ایالت متحده آمریکا موقعی شروع میشه که سانتا بلانکا سفارت آمریکا در لا پاز (La Paz) را مورد هدف بمب قرار میده. اونها اقدام به دزدیدن مامور مبارزه با مواد مخدر ریکاردو ساندووال (Ricardo Sandoval) میکنند و پس از شکنجه اون رو به قتل میرسونند. پس از این جریانات رئیس جمهور دستور تشکیل گروه ضربتی به نام Ghost را صادر میکنه که ماموریت اصلی اونها از بین بردن محموله های کوکائین سانتا بلانکا و سپس افشای وجود روابط این باند مخوف با دولت میباشد. همانطور که تا اینجا شاهد بودید خبری از یک داستان عمیق و پیچیده ای نیست ، که نشان میده که یوبیسافت زیاد سعی نکرده که در این مقوله ما رو تحت تاثیر قرار بده.
تریلر زمان عرضه ی بازی Tom Clancy's Ghost Recon Wildlands
گرافیک و جزئیات محیطی فوق العاده Ghost Recon Wildlands
همونطور گه قبلاً گفتم کنتراست بین جزئیات گرافیکی و ساختار واقعی محیط به بهترین نحو کار شده. هنگام بارش و طوفان ، رعد و برق از بین ابرها دیده میشه و تمام کوه ها و تپه های اطراف رو نمایان میکند. بعد از ابر و طوفان خورشید رو میبینیم که در دوردست نمایان میشه و اتمسفر خاکستری دلگیر بعد از باران را تداعی میکنه ، چاله های آب و گل کنار جاده که با عبور ماشین یا دویدن از رویشان به اطراف پراکنده میشه. برای کسانی که به جزئیات دقت میکنند واقعا تشخیص این امر سخته که آیا اینها همه با دست طراحی شده یا همه الگوهای از پیش ساخته شده هستند ؟ چون کار بر روی این همه جزئیات با این همه دقت واقعا پروسه زمانبری هست. خلاقیت و وسواس سازندگان به همینجا ختم نمیشه و شاهد این نیز هستیم که حتی شدت باد ناشی از موتور هلیکوپتر نیز باعث تکان خوردن چمن ها و درختان میشه. کار بر روی Texture ها نیز به خوبی انجام شده به طوری که کلیساها این حس رو به من میداد انگار سالیان ساله که همونطور متروکه رها شده و فرسوده شده اند.
گیم پلی نه چندان دلچسب
گیم پلی بازی با مشکلات متعددی دست و پنچه نرم میکنه. همونطور که در تریلر ها نشان داده میشد ، وایلد لندز به یک بعد جنگی تاکتیکی اشاره میکنه ولی در بازی واقعی زیاد به این موضوع پرداخته نشده. البته ، انتخاب چگونگی انجام مراحل با شماست. میتونید به آهستگی وارد ساختمان اصلی بشید یا اینکه با وسیله نقلیه به دیوار اون بزنید و با سر و صدای زیاد حضور خودتون را به همه اعلام کنید. میتونید برای شناسایی و نشان کردن دشمن از دوربین یا ربات استفاده کنید و پس از اون یا به طور هم زمان اونها رو از پا در بیارین یا تک تک ، البته نباید نگران باشید چون دشمنانتون یک مشت کودن عقب مانده هستند! اکثر اونها به بدترین نقطه ممکن پناه میبرند و شما رو هدف میگیرند. وقتی که یک هلیکوپتر را در منطقه پر از دشمن منفجر میکنید زیاد توجه و واکنشی نسبت به این قضیه از دشمنان نمیبینید. راستش رو بخواید به نظر من کمی غیر طبیعی به نظر میرسید که چطور ممکنه اعضای بزرگترین باند قاچاق جهان اینقدر احمق باشند ؟! از طرفی هم تیم شما بسیار سرسخت و در هر لحظه و هر مکان آماده منفجر کردن دشمنان یا احیای شما میباشند. ولی خوب بیشتر از این هم نباید ازشون توقع داشته باشید چون دایره فرامینی که میتونید به اونها بدید خیلی محدود هست و بعضی اوقات مانع پیشرفت میشه.
اکثر دشمنان به بدترین نقطه ممکن پناه میبرند و شما رو هدف میگیرند
مراحل بازی همچون داستان بازی کلیشه ای و پس از مدتی برای گیمر به شدت تکراری میشوند. در اکثر اونها شما باید به دهکده یا پایگاه هایی برید و مدارک خاصی بدست آورده یا شخص خاصی را نجات ، دستگیر یا به قتل برسانید. بین مراحل اصلی میتونید به دیدین روستاها یا پایگاه های دیگه بروید و مراحل فرعی را انجام بدید و به عنوان جایزه آیتم و اکس پی به دست بیارید تا بتونید خودتون و اسلحه هاتون را ارتقاء بدید. متاسفانه فضا سازی در اونها طوری انجام نشده که ما را زیاد تشویق به انجام اونها بکند.
جدای از تمام اینها ، اشکالات تکنیکی هم به چشم میخوره. نقاط برخورد فیزیکی به درستی طراحی نشده. با مثال منظورم را شفاف تر میکنم. وقتی که با ماشین به دشمنان برخورد میکنید گاهی اوقات میبینید که اسلحه برای مدتی داخل بدنه ماشین گیر کرده یا اسلحه حریفان یا دوستانتون از سینه هاشون به بیرون زده ! قیول کنید که عجیب غریب و آزار دهندست. همانند تمام بازی های یوبیسافت نقشه ها تمام جزئیات مربوط به مرحله که در اطراف شماست مانند مراحل فرعی وآیتم های گوناگون را بهتون نشان میدهد. در هنگام درگیری پشت سنگر ها نمیتونید انعطاف زیادی داشته باشید و به هر جهتی که میخواهید به راحتی مانور بدید ، کاری که در The Division’s به بهترین نحو انجام شده بود. البته امیدوارم که در آپدیت های بعدی این مشکل برطرف شود. (معرفی موتور گرافیکی SnowDrop قلب تپنده ی The Division)
وقتی که مشغول انجام مراحل اصلی نیستید میتونید به راحتی به هر جا میخواهید سفر کنید. میتونید روابط دوستانه ای با NPC ها که شامل مردم محلی یا نیروهای مقاومتی میشود بسازید. البته لازم میدونم که بگم که نحوه ی روابط شما بر روی دنیایی که در اون بازی میکنید تاثیر گذاره.
در تجربه co-op همه چیز عوض میشه !
در نوع کو آپ ساختار بازی به شدت دستخوش تغییر شده و به نحو چشمگیری ارتقاء پیدا میکنه. چیزهایی که در Single Player بدون هیچ الهامی رها شده بودند در co-op بسیار متفاوت و بهتر به چشم میخورد. دوستان آنلاین و باهوش شما جای هم تیمی های دارای هوش مصنوعی ضعیف و دست و پا چلفتی را میگیرند. از دمو های طولانی خبری نیست. تمام پوسته هایی که ماتع از ورود شما به دنیای پیرامونتان میشدند از بین رفته و با ابزارهای متفاوت و متنوعی که در اختیار شما و دوستانتان قرار میگیرد تنش و هیجان در انتخاب استراتژی در انجام مرحله را برای شما را بالا میبره. در بافت و ساختار مرحله کمبودی حس نمیشه. به نظر من خیلی خیلی تجربه جذابی هستش چونکه خیلی به ندرت دیده میشه که در یک بازی جهان باز اشکالات فنی که عمدتاً باعث خراب شدن Single Player شدند اینگونه متمرکز سازماندهی بشوند.
به نظر من هرطور که بازی میکنید استراتژی Stealth یا همون در خفا ماندن را انتخاب کنید چون همانطور که قبلاً گفتم موارد زیادی هستند که در درگیری و هرج و مرج میتونه آزارتون بده. مسلسل ها در حالت نیمه اتوماتیک به همرا یک صدا خفه کن بهترین بازدهی رو خواهند داشت. وقتی که دشمن را هدشات میکنید صدای دلنشینی به گوش میرسه که خواه نا خواه حس خوبی را به شما القاع میکنه. باور کنید این بهترین راه پیشبرد بازیست چون به محض اینکه درگیر بشید تمام ضعف های بازی روی سرتون خراب میشه.
نتیجه گیری
شاید توقع داشته باشید که بگم که از این بازی بدم اومده ، ولی اینطور نیست. به عنوان یک منتقد وظیفه این را داشتم که ضعف و قدرت بازی را بهتون بگم ولی دلیلی نمیشه که از اون لذت نبرم و اون هم به چند دلیل : اول از همه طراحی کشور بولیوی که همونطور که ذکر شد به بهترین نحو انجام شده ، میتونید با چتر بر فراز آسمان پرواز کنید و از غروب خورشید لذت ببرید یا اینکه با موتور سیکلت به تمام نقاط سر بزنید. دوم اینکه با تمام معایب در الگوریتم وسیستم درگیری ها یوبیسافت موفق شده تا این فرآیند را کمی اعتیاد آور کنه ، دقیقاً همانند کاری که در The Division’s انجام داده بود.
پس اگه کمی به توصیه های من گوش کنید و سطح توقع خود را پایین بیارید حتماً از این بازی میتونید لذت میبرید.
نظرات (3)