نقد و بررسی بازی Arise: A Simple Story

خاطرات می‌توانند شیرین باشند و ما را یاد بهترین دوران زندگی‌مان بیاندازند؛ و یا ممکن است دردناک باشند و تلخ‌ترین لحظاتی که تجربه کرده‌ایم را دوباره جلوی چشمانمان بیاورند. اما همین خاطرات، فارغ از هر حسی که به ما انتقال می‌دهند، در همه حال یاد آور این هستند که همیشه چیزی یا کسی وجود داشته که به ما دلیلی برای زندگی کردن داده است. Arise: A Simple Story نیز قصد دارد همین قضیه را به مخاطب بفهماند؛ اینکه همه خاطرات ما، چه دردناک چه شیرین، بخش مهمی از زندگی ما بوده و آن را ارزشمند می‌کنند. همانطور که از اسم و ظاهرش پیداست، Arise یک بازی ساده است؛ گیم پلی آن هیچ چیز شگفت انگیزی ارائه نمی‌دهد و داستانش نیز با وجود زیبایی که دارد، فراموش نشدنی نیست. اما همین سادگی بازی است که آن را زیبا می‌کند و مهم‌تر از آن، همین سادگی بازی تاثیرگذاری‌اش را بیشتر و انتقال مفهومش به مخاطب را راحت‌تر می‌کند.

Arise با سوزاندن جسد پیرمردی توسط اعضای قبیله‌اش آغاز می‌شود؛ این پیرمرد که پروتاگونیست بازی بوده، به تازگی فوت کرده و حال به دنیای جدیدی قدم گذاشته است. این دنیای جدید درواقع نشان دهنده لحظات یا خاطرات زندگی او هستند و شما به عنوان بازیکن می‌توانید تمامی غم، خشم و شادی که این پیر مرد در طول زندگی‌اش تجربه کرده را با چشمان خود ببینید. شخصیت اصلی در طول بازی صحبت نمی‌کند؛ با این وجود، از همان لحظات ابتدایی برای بازیکن به کارکتری دوست داشتنی تبدیل می‌شود. نه فقط به خاطر مدل ساده و با نمک او، بلکه به خاطر سبک ارائه یا همان Presentation فوق العاده Arise که باعث شده این شخصیت به زیبایی به تصویر کشیده شود. کارها و نگاه‌های پیرمرد در هر میان پرده به خوبی می‌توانند شما را از حسی که او دارد مطلع سازند و یا حتی می‌توانند به شما بفهمانند که پیرمرد در همان لحظه به چه چیزی فکر می‌کند. حتی محیط هر مرحله بیانگر احساسات شخصیت اصلی است؛ محیط مراحل از لحاظ بصری جزئیات آنچنانی ندارند، اما با دیدن رنگ بندی عالی و چشم نوازشان می‌توانید حدس بزنید که در حال دیدن چه مرحله‌ای از زندگی شخصیت اصلی هستید. در کنار این طراحی هنری زیبا، موسیقی‌های گوش نوازی که در حین مراحل بازی یا حتی میان پرده‌ها پخش می‌شوند نیز به خوبی احساسات شما را برمی‌انگیزند.

همانطور که گفته شد، گیم پلی Arise ساده است؛ معماها یا بخش‌های پلتفرمینگ زیاد پیچیده نیستند و مهم‌ترین مکانیزم بازی یعنی تغییر زمان فقط زمانی اعصاب خورد کن می‌شود که کم صبر شوید. البته این به این معنی نیست که طراحی مراحل خوب انجام نشده یا معماها بیش از حد ساده هستند؛ بالعکس، لول دیزاین بازی بسیار زیرکانه است. مکانیزم تغییر زمان به خوبی در هر مرحله جای داده شده و معماهای خلاقانه‌ای را به وجود آورده است. اگرچه اکثر این معماها به عقب و جلو بردن زمان برای ایجاد سکویی برای پلتفرمینگ یا برداشتن موانع از سر راه خلاصه می‌شوند، اما این زیاد مهم نیست چرا که به خاطر طرح بندی خوب مراحل، همین معماهای ساده لحظات دوست داشتنی را به وجود می‌آورند. علاوه بر آن، سادگی گیم پلی باعث می‌شود پلتفرمینگ لذت و سرعت خودش را در همه حال حفظ کند و مهم‌تر از آن باعث می‌شود بازیکن به جای تمرکز روی چالش‌های بی اهمیت، روی چیزهای زیباتری که بازی برای ارائه دارد تمرکز کند. زمانی که در یک جنگل سرسبز به سرعت از روی موانع عبور می‌کنید و همزمان به یک موسیقی ملایم گوش فرا می‌دهید، دیگر برایتان مهم نیست که Arise گیم پلی ساده‌ای دارد یا پلتفرمینگ آن به اندازه کافی چالش برانگیز نیست، اتفاقا از این قضیه لذت خواهید برد و با ذوق بیشتری به بازی کردن ادامه خواهید داد.

چیزی که برخی اوقات توی ذوق شما خواهد زد، کنترل گیج کننده و زاویه نه چندان مناسب دوربین بازی است. منظور از کنترل گیج کننده زمانی است که باید برای متوقف کردن زمان، بالا رفتن از یک تپه و استفاده از طناب شخصیت اصلی، سه یا چهار دکمه را همزمان باهم نگه دارید. علاوه بر آن، زاویه ثابت دوربین گاهی نمی‌گذارد دید خوبی از موانع داشته باشید و پرش‌ها را به درستی انجام دهید. هیچکدام از این مشکلات آسیب زیادی به تجربه شما وارد نمی‌کنند، اما جای تاسف دارد که هرزگاهی زیبایی عنوانی مثل Arise را کاهش می‌دهند.

Arise: A Simple Story چه از لحاظ داستانی و چه از لحاظ گیم پلی یک بازی بسیار ساده است؛ اما همین سادگی باعث شده تا اجزای آن به زیبایی در کنار یکدیگر قرار گیرند و تجربه‌ای منحصر به فرد را به وجود بیاورند. مهم‌تر از آن، همین سادگی تاثیرگذاری داستان بازی را بیشتر و انتقال مفهومش به مخاطب را راحت‌تر می‌کند. Arise ممکن است کامل‌ترین عنوان مستقلی که تا به حال تجربه کرده‌اید نباشد، اما بدون شک یک اثر زیبا و احساس برانگیز است که یکی از بهترین 4 ساعت‌های عمر شما را برایتان رقم خواهد زد.