به عنوان یک گیمر، احتمالاً در اتاق خود مشغول بازی کردن هستید که ناگهان صدای جیغ خواهر کوچکتر خود را میشنوید. به سریعترین شکل ممکن خودتان را به او میرسانید و او را در حالی که قدرت تکلم خود را از دست داده مشاهده میکنید که به یکی از گوشههای بالای دیوار اتاقش اشاره میکند و با نگاه کردن به امتداد انگشت اشارۀ او، با جانوری سیاه و پشمالو با تعداد پاهای بیش از حد نیاز، چشم در چشم میشوید. سالها تجربۀ عناوین اکشن در این لحظه کنترل شما را به دست میگیرد و به سرعت به رو فرشی خود مسلح میشوید تا این عنکبوت دهشتناک را از پا درآوردید اما بدن این عنکبوت ناگهان تغییر رنگ داده و آمادۀ حمله به شما میشود. در حالی که دست خواهر کوچکتان را گرفتهاید، اولین پیت نفتی که پیدا میکنید را در دست دیگر گرفته و آمادۀ به آتش کشیدن منزل پدری خود میشوید، این خانه دیگر جای زندگی نیست! بازی Kill It With Fire مخاطب را در چندین و چند سناریو با این حال و احوال قرار میدهد و به هیچ وجه از زیادهروی در تقابل با عنکبوتها، خودداری نمیکند.
در یکی از بزرگترین پژوهشهای انجام گرفته در رابطه با اختلال هراس خاص، ترس از عنکبوتها بعد از ترس از ارتفاع و ترس از پرواز، شایعترین عامل ایجاد این اختلال بوده و در برخی از فرهنگها ترس از عنکبوتها حتی مقام اول علت ایجاد این اختلال را به خود اختصاص داده است. با این تفاسیر، سازندگان Kill It With Fire به صرف انتخاب چنین سوژهای برای خود دردسرهای بزرگی ایجاد کردهاند، چرا که از یک طرف باید عنکبوتهایی طراحی کنند که هم در القاء حس دست و پنجه نرم کردن با این جانوران چندشآور موفق باشند و هم به عنوان یک عامل استرسزای محیطی، باعث بروز اختلال عنکوب هراسی در مخاطب نشود. برای نیل به این هدف، سازندگان از یک ساختار بینابینی استفاده کردهاند که اگر در دام سختگیریهای نخنما نیفتیم، باید به این طراحی نمرۀ قبولی بدهیم.
عنکبوتهای Kill It With Fire هیچ کدام رفتاری تهاجمی ندارند و در صورتی که آنها را پیدا کنید، تمام تلاش خود را برای فرار کردن و مخفی شدن در نقطهای جدید به کار میبرند و با وجود ابزار مبارزۀ بعضاً مبالغهآمیزی که در اختیار گیمر قرار داده میشود، این عنوان هیچ گاه تبدیل به یک اثر شوتر با عنکبوتهای متخاصم نمیشود. رفتار جالب دیگر عنکبوتها در اینجاست که به طور مثال گیمر متوجه میشود که وسایل یه قفسه در حال تکان خوردن هستند و زمانی که تک تک اشیا موجود در آن قفسه را برمیدارد تا عنکبوتی که تصور میشود پشت آنها در حال حرکت است را پیدا کند، ناگهان متوجه میشود که این جانور موذی، خودش را در قسمت زیرین بطری پلاستیکی مادۀ شویندهای مخفی کرده که در حال حاضر در دستانش است و این شوک ناگهانی برای لحظاتی با فعال کردن واکنش گریز در مخاطب، باعث میشود فراموش کند که ابزاری در اختیارش است که در راه نابودی این دشمنانِ هشت پای کوچک به او کمک میکنند و با پرت کردن آن بطری کذایی، از محل حادثه دور میشود.
در کنار عنکبوتها، دو مسئلۀ دیگر در گیمپلی Kill It With Fire اهمیت بسزایی دارند، اول طراحی محیطهاست که مرحله به مرحله بزرگ و بزرگتر شده و امکان ایجاد آشوب و شرایط بعضاً مضحک را به بهترین شکل فراهم میکنند، مثلاً یک مخزن گاز پشت یکی از محیطها که یک سوپر مارکت است وجود دارد و گیمر در حالی که قصد دارد زیاد به عنکبوتها نزدیک نشود و از راه دور آنها را به قعر جهنم بفرستد، در حال شلیک به آنها با یکی از چندین سلاح گرم خود است که ناگهان یکی از تیرها به این مخزن گاز اصابت کرده و نیمی از این سوپر مارکت با خاک یکسان میشود. هر چند که تعداد مراحل بازی به نظر کم میآید اما چالشهای متفاوتی که در هر مرحله در نظر گرفته شده باعث شده تا در کنار تفاوتهای کلیدی هر محیط با محیط دیگر، در بخش طراحی مراحل هم عملکرد قابل قبولی را از بازی شاهد باشیم.
دیگر بخش مهم گیمپلی، ابزار و امکانات عنکبوتکشی از که بار اصلی بخش طنز را بار دوش میکشد. با توجه به اینکه عنکبوتهای موجود در بازی، فراوانیِ عملکردی قابل توجهی دارند (مثلاً برخی بعد از مرگ منفجر میشوند!)، قاعدتاً باید ابزاری که به مخاطب در راه نابودی آنها کمک میکنند هم از فراوانی مشابهی برخوردار باشند و Kill It With Fire از این جهت هم اصلاً شما را ناامید نمیکند. از اولین سلاحی که پیدا میکنید، که یه تخته شاسی است که چالشهای هر مرحله روی آن نوشته شده، تا سلاحهای بعدی که از ستارۀ نینجا و اسپری مو به همراه فندک تا بازوکا و سلاح شعلهپاش را در بر میگیرند، همه و همه دست به دست هم دادهاند تا هیچ رفتار مبالغهآمیزی در این شرایط و با این امکانات، عجیب و غیر قابل قبول به نظر نرسد. در کنار اینها امکان آپگرید کردن شخصیت تحت کنترل و راداری که در راه پیدا کردن عنکبوتها به شما کمک میکند هم بخش دیگری از گیمپلی را تشکیل میدهند که باعث میشود علاقۀ بیشتری به کاوش در مراحل داشته باشید.
طراحی بصری به شکل فتورئال و با بیشترین جزئیات نیست و هدف اصلی نوعی طراحی کارتونی بوده که البته همین طراحی هم با توجه به گستردگی قابل توجه محیطها و استفادۀ صحیح از رنگآمیزی، بسیار جذاب و چشمنواز از کار در آمده است. جزئیاتی مثل افکت آتشسوزی و انفجار، به همراه طراحی متفاوت هر دسته از عنکبوتها هم از دیگر موفقیتهای بخش گرافیک به شمار میآیند. با توجه به اینکه با اثری روایی طرف نیستیم، هیچ گونه صداپیشگی در کار نیست اما با استفاده از صداهایی که عنکبوتها از خودشان تولید میکنند و همراهی آن با افت و فرودها و قطعات خاص موسیقی، Kill It With Fire توانسته از نظر سمعی هم اثر قابل توجهی باشد.
کوتاهی مدت زمان کلی و عنکبوت هراسی ممکن است عاملی برای عدم کشش مخاطبان به Kill It With Fire باشد اما کنار هم قرار دادن چندین و چند مدل عنکبوت و سلاحهایی که برای مقابله با آنها زیادهروی به حساب میآیند باعث شده تا این عنوان تجربهای جذاب و سرگرمکننده از آب در آمده باشد.
نسخۀ نقد و بررسی بازی Kill It With Fire توسط ناشر در اختیار بازیمگ قرار گرفته است.
نظرات