پیدایش ژانر Endless Runner بیش از هر چیزی به تاریخ تلفن‌های همراه هوشمند گره خورده و موفقیت این فرمول سادۀ بازیسازی، علامت دلار را روی مردمک چشم ناشران بزرگ و قدیمی هم ظاهر کرد به شکلی که در سال‌های اخیر شاهد عناوینی در این ژانر با حضور شخصیت‌های نام آشنایی مثل ماریو، سانیک و لارا کرافت هم بودیم. سال 2019، بازی Sayonara Wild Hearts با استفاده از المان‌های این ژانر و طراحی لحظات اکشن چشم‌نوازی که با ریتم موسیقی متن هماهنگ شده بودند، تجربه‌ای تازه و به یادماندنی را در اختیار مخاطبان قرار داد. بازی Aerial_Knight's Never Yield تا حدودی با الهام گرفتن از سبک و سیاق بازی ذکر شده و ورزش پارکور ساخته شده که در این مطلب آن را بررسی خواهیم کرد.
برخلاف Sayonara، اینجا خبر خاصی از روایت نیست و قهرمان داستان با نام Wally از همان ابتدا در حال فرار از دست نیروهای امنیتی، پهپادها و مواردی از این دست است و این طور به نظر می‌رسد که او یک نمونۀ آزمایشگاهی یا چیزی از این دست بوده است. شخصیت دومی که در برخی مراحل کنترل او به دست بازیکن سپرده می‌شود و ظاهری مشابه «والی» دارد و چون رویکردی خصمانه نسبت به او دارد، می‌توان برداشت کرد فردی که از ابتدا کنترل او را در دست داشتیم در واقع نسخه کلون شدۀ فرد دوم است ولی تمامی این تفاسیر بر عهدۀ خود مخاطب است و لحظات خیالی و ابرقهرمانی هم کمکی به واضح‌تر شدن داستان نمی‌کند. روایت Aerial_Knight's Never Yield حرف مشخصی را مطرح نمی‌کند اما اگر اهل فلسفه‌بافی باشید، می‌توانید هزاران هزار مفهوم را در آن برای خودتان پیدا کنید، از انتقاد به دستگاه انتظامی و قضایی در برخورد با رنگین‌پوستان تا تلاش یک فرد برای فرار از بُعد شرارت درون وجود خویش ولی به طور کلی کمتر مخاطبی هنگام تجربۀ یک عنوان Endless Runner به دنبال داستان می‌گردد.
برای صحبت کردن در مورد گیم‌پلی Aerial_Knight's Never Yield باید از همین ابتدای کار به سراغ درجات سختی آن برویم. بازی سه درجۀ سختی Normal، Hard و Insane را در اختیار شما می‌گذارد و قبل از انتخاب، تفاوت‌های هر کدام را برای شما توضیح می‌دهد. در طول هر مرحله باید از تعدادی مانع عبور کرده که در درجۀ نرمال، هشدار و میزان کاهش سرعت دنیای بازی در هنگام عبور از این موانع، بیش از دو حالت دیگر است. در درجۀ سخت، کماکان اخطارِ قبل از موانع وجود دارد اما از میزان کاهش سرعت جهان کاسته می‌شود و در حالت دیوانه‌وار، نه تنها اخطار و کاهش سرعت وجود ندارد بلکه بر تعداد موانع هم افزوده می‌شود!
به اعتقاد من درجۀ نرمال بیشتر برای تجربۀ یکی دو مرحله است تا با ساختار بازی آشنا شوید و اصل کار از درجۀ بعدی شروع می‌شود و تجربۀ واقعی بازی هم درجۀ سختی دیوانه‌وار است. چهار نوع مانع اصلی در مراحل وجود دارد که با چهار دکمۀ WASD باید از آن‌ها عبور کنید که سازندگان برای راحتی مخاطب نوع موانعی که به هر کدام از این دکمه‌ها مربوط می‌شوند را با رنگ متفاوتی بر سر راهتان سبز می‌کنند (که البته هیچ کدام از این موانع سبز رنگ نیستند). در برخی از لحظات یک پهپاد یا یک خودروی پلیس شروع به تعقیب بازیکن می‌کنند و در این شرایط در کنار نیاز به عبورِ صحیح از موانع، باید سرعت خود را هم افزایش داده تا فاصله مناسبی بین خود و تعقیب‌کننده ایجاد کنید. کار شما به واسطۀ انفجارهایی که در گوشه و کنار صفحه رخ می‌دهند و تغییرات ناگهانی زاویه دوربین سخت‌تر هم می‌شود و در یکی از مراحل باید گردن خود (یا مانیتورتان) را نود درجه به سمت چپ بچرخانید تا بتوانید مسیر و موانع پیشِ رو را به درستی ببینید.
چیزی که گیم‌پلی را به سطح بالاتری رسانده مطمئناً موسیقی متن Aerial_Knight's Never Yield است که در اکثر لحظات قطعاتی از ژانر Jazz هستند که شلخته‌نوازیِ خاص این ژانر، به شکلی غیرمنتظره با افت و خیز لحظات هیجان‌انگیز بازی هماهنگ شده است. قطعات استفاده شده در دستۀ جَز مدرن قرار می‌گیرند و ریتم تندتر آن‌ها باعث شده زمانی که موسیقی هیپ‌هاپ هم وارد تار و پود آن‌ها می‌شود، تلفیق جذابی شکل بگیرد که هیجان مراحل را دو چندان می‌کند. توجه به ریتم موسیقی در عبور از بخش‌هایی از مراحل که چالش بیشتری دارند هم یکی دیگر از امکانات کمک‌کنندۀ بازی است. طراحی بصری بازی هم یکی از دیگر از نقاط درخشان آن است که زیباییش با نگاه کردن به تصاویر هم کاملاً مشهود است. محیط‌ها و مدل‌های شخصیت‌ها شاید پر جزئیات نباشند اما سبک و سیاق خاص طراحی به همراه تمرکز ویژه روی رنگ ارغوانی باعث شده تا این عنوان در میان ده‌ها ساخته‌ای که هر هفته منتشر می‌شوند، شخصیت ویژۀ خود را داشته باشد.
بازی Aerial_Knight's Never Yield توانسته با تلفیق مناسب موسیقی با لحظات اکشنِ هیجان‌انگیز، تجربه‌ای قابل قبول در ژانر Endless Runner ارائه کند و هر چند مدت زمان کوتاه آن ممکن است عامل دافعه‌ای برای برخی از مخاطبان باشد اما با توجه به وجود سه درجۀ سختی و ساختار رکورد محور بازی، می‌توان گفت ارزش تکرار چند باره را دارد.
نظرات