ساخت بازی‌های ویدیویی با حال و هوای بومی به علت شرایط خاص بازار این صنعت و شرطی شدن مخاطبان به مصرف «همان همیشگی»، مسئله‌ای بوده که به طور تاریخ توسط بازیسازان دنبال نشده اما دهۀ گذشته نقطۀ چرخش خوبی برای ساخت چنین محصولاتی بود به طوری که عنوانی در ابعاد Witcher 3 که تأکید بسیار بزرگی بر فولکلور اروپای شرقی داشت، توانست با تعداد قابل توجهی از مخاطبان ارتباط برقرار کند. یکی دیگر از ساخته‌های مهم دهۀ گذشته، بازی Guacamelee بود که با استفاده از باورهای مردم مکزیک تجربۀ دلچسبی برای تمام علاقه‌مندان به ژانر مترویدوینیا را فراهم کرد. در حالی که بی صبرانه منتظر ساختۀ بعدی DrinkBox Studios یعنی Nobody Saves the Worldهستیم، به درخواست این تیم نسخۀ Guacamelee! Super Turbo Championship Edition اولین ساختۀ موفق آن‌ها مورد بررسی قرار می‌دهیم.
داستان Guacamelee در روز مشهور Día de Muertos آغاز می‌شود که سال‌های زیادی به غلط از آن با عنوان «هالویین مکزیکی» یاد می‌شد. طبق باورهای مردم مکزیک، در این روز اگر کسی هنوز به یاد افراد در گذشته باشد، آن‌ها این فرصت را پیدا می‌کنند تا بار دیگر در دنیای زنده‌ها قدم بگذارند و به نوعی این روز، زمانی برای یادآوری بزرگان محبوب فامیل است. در این بازی فردی به نام «کارلوس کالاکا» از فرصت خاص این روز استفاده می‌کند و با ربودن دختر رئیس جمهور، قصد دارد با قربانی کردن او دنیای مردگان و زندگان را به طور دائمی به یکدیگر متصل کند. قهرمان داستان کشاورزی ساده به نام «خوان آگوآکاته» که بعد از اینکه تبدیل به جدیدترین قربانی گروه کارلوس می‌شود، با پیدا کردن یک ماسک جادویی منتسب به یکی از کشتی‌کج‌کاران بزرگ مکزیکی، قدرت‌های مبارزه‌ای ماورایی و توانایی جا به جایی بین دو دنیا را پیدا می‌کند و به این ترتیب تصمیم می‌گیرد که با کارلوس و نوچه‌هایش وارد نبرد شده و نقش‌های شوم او را نقش بر آب کند.
مسلماً مهمترین موفقیت بخش روایی در تلفیق ایده‌های فانتزی ساختار مترویدوینیا با باورهای مردم مکزیک است و این مسئله در حالی اتفاق افتاده که تیم سازندۀ Guacamelee کانادایی هستند! در حدود یک قرن گذشته، معمولاً در ساخته‌های هالیوودی تصویر نه چندان درست و تا حدودی نژادپرستانه از مردم مکزیک و آمریکای لاتین نمایش داده شده ولی تیم کوچک طراحی این عنوان تلاش کرده‌اند ساختار فانتزی جذاب خود را به گونه‌ای تصویر کنند که همراه با احترام به مردم کشور مکزیک باشد. خود داستان چیز خاصی در عمق خود ندارد و همان ایدۀ سنتی «نجات شاهدخت از دست جادوگر بد» است که هزاران سال در قصه‌های شاه و پریانی تکرار شده اما همتاسازی این ایدۀ کلیشه‌ای با فرهنگی تازه و نیمه امروزی سبب شده تا این عنوان چند سطح از دیگر آثار مشابه بالاتر باشد.
سیستم مبارزات در ژانر مترویدوینیا معمولاً مبتنی بر استفاده از سلاح‌هاست اما به دلیل اینکه قهرمان داستان یک کشتی‌گیر لوچادور است، مبارزات Guacamelee شباهت بیشتری به آثار Beat ‘em Up دارد که همین تفاوت به ظاهر کوچک باعث شده این عنوان بتواند در ژانری تا به این حد اشباع شده، خودش را بهتر نشان دهد. در ابتدا فقط کمبوهای ساده در دسترس هستند اما به رسم همیشگی این ژانر، قدرت‌های تازه یکی یکی در دسترس «خوان» قرار می‌گیرند و با کمی دقت می‌توان حتی کمبوهای سه رقمی روی دشمنانی که به مرور بر تعداد تهاجم همزمان آن‌ها افزوده می‌شود، اجرا کرد!
معماهای Guacamelee عمدتاً بر پلتفرمینگ و استفادۀ به موقع از قدرت‌های مختلف تمرکز دارند و نقشۀ کوچک بازی هم به گونه‌ای است که خوشبختانه هیچ وقت برای پیدا کردن مسیر بعدی دچار سردرگمی نخواهید شد اما موفقیت در بخش‌های پلتفرمینگ نیاز به عکس‌العمل‌های دقیق دارد که گاهی ممکن است شکست چند باره در پرش آخر، باعث کلافگی شما شود. بخش جذاب دیگر کار، حالت دونفره است که سختی مبارزات را به شکل قابل توجهی کاهش می‌دهد اما همکاری با پارتنرتان این حس را القا می‌کند که انگار وسط یک رینگ کشتی هستید.
طراحی بصری Guacamelee هم یکی دیگر از نقاط قوت اصلی آن است که با استفادۀ افسارگسیخته از تمامی رنگ‌های موجود در طبیعت و طراحی شخصیت‌ها به شکلی که انگار توسط کاغذ رنگی ساخته شده‌اند، شرایطی را ایجاد کرده که عنوانی که اولین بار در سال 2013 عرضه شده، از تعداد قابل توجهی از محصولات عرضه شده در مدت اخیر هم از منظر زیبایی عملکرد بسیار بهتری داشته باشد و با توجه به اینکه اکثر محیط‌ها برای دو حالت دنیای زنده‌ها و مرده‌ها با ترکیب رنگ خاص خودشان طراحی شده‌اند، ارزش کار تیم سازنده بسیار بالاست. موسیقی متن شبیه قطعاتی است که ماریاچی‌های مشهور لاتین تبار می‌نوازند که کاملاً با فضای کار هماهنگ است اما به دلیل محدودیت تعداد قطعات، بعد از مدت کوتاهی طراوت خود را از دست می‌دهد و باید منتظر یک مبارزۀ بزرگ باشیم تا جان تازه‌ای به این بخش از بازی بخشیده شود.
استفاده صحیح از باورهای خاص یک کشور و تلفیق آن با خصوصیات یک ژانر پر استفاده به همراه طراحی هنری خاص باعث شده تا بعد از گذشت نزدیک به یک دهه از زمان انتشار اولیه، Guacamelee هنوز هم اثری کم نظیر باشد که تجربه کردن آن برای تمامی علاقه‌مندان به ژانر مترویدوینیا واجب است.
نظرات